بیانیه مطبوعاتی در روز جهانی پناهندگان در 20 ژوئن 21 - حلقه دوستان همبستگی پناهندگان در SI

عکس: در اردوگاه پناهندگان کارا تپه در لسبوس: آموزش های موسیقی خودسازماندهی شده در اتوبوس های خودگردان

20 ژوئن - روز جهانی پناهندگان و به گفته کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، روزی است که دولت و جامعه فراخوانده می شوند تا "به پناهندگان اجازه دهند در همه زمینه های زندگی - از آموزش گرفته تا مراقبت های بهداشتی و ورزشی" شرکت کنند. همبستگی پناهندگان: "چه ریاکاری. من همبستگی بسیاری از افراد جامعه را تجربه کردم - از کارگران، از زنان محله، از افراد مترقی و انقلابی. از سوی دیگر، دولت ها مانند اتحادیه اروپا و جمهوری فدرال آلمان که ما با هم از خود در برابر آن دفاع می کنیم، از سیاست غیرانسانی پناهجویان حمایت می کنند. این سیاست همچنین مسئول این واقعیت است که ما مجبور شدیم از کشورهای خود فرار کنیم. و سپس با ما به عنوان پناهنده مانند افراد درجه 2 و 3 رفتار می شود. دولت‌ها اردوگاه‌های جمع‌آوری اتحادیه اروپا را به زندان تبدیل می‌کنند، عقب‌نشینی‌های غیرقانونی را سازمان‌دهی می‌کنند و به پناهندگان اجازه می‌دهند به دریا برگردند. مشارکت در همه عرصه های زندگی کجاست، اگر ز. ب. آیا دولت یونان هیچ کمکی به عفونت کرونا در کارا تپه در لسبوس، با تجاوزات جنسی و حملات فاشیستی نمی کند؟ کمک از خود پناهندگان می آید، که خود را با ساکنان لسبوس سازماندهی کرده اند، چادرهای سیل زده را در زمستان تخلیه کرده اند، برای کودکان مدارس راه اندازی کرده اند و نظافت را در کمپ و جزیره سازماندهی کرده اند. درخواست پناهندگی ما رد می‌شود یا اصلاً پذیرفته نمی‌شود، به‌عنوان مثال، دولت فدرال خودسرانه کشورهای مبدأ را «کشورهای مبدأ امن» اعلام می‌کند و افراد تا حد مرگ اخراج می‌شوند. در همه جا حمایت، آزار و اذیت و شرایط زندگی که به بهشت فریاد می زنند - مصونیت آپارتمان؟ در مورد پناهندگان صدق نمی کند. بیانیه های کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل به سادگی به عبارات توخالی تبدیل می شود و توجه کسانی را که مسئول این شرایط هستند منحرف می کند.

سه سال پیش، در روز پناهندگی، آلسا به ایتالیا تبعید شد تا نیم سال از صدقه در جاده زندگی کند. وقتی او پس از 6 ماه مجدداً به طور قانونی وارد کشور شد، سطل های خاک و دروغ در مورد او پخش شد - همه این موارد مستند است، در دادگاه مشخص شد و نقطه به نقطه در دادخواست با زحمت رد شد. او در این میان با ابتکار خود شاگردی پیدا کرده است - اما حق زندگی در محل کارآموزی - هیچ! آزادی رفت و آمد ظاهرا شامل پناهندگان نمی شود، حتی اگر آنها کار کنند و مالیات بپردازند. آلسا مفواپون می‌گوید: «ما خودمان از این بدبختی نتیجه‌گیری می‌کنیم» - «ما خود را در کنار مردم و جنبش‌های مترقی در آلمان سازماندهی می‌کنیم. ما قربانیان بی پناه نیستیم. از این نظر، من کاملاً با کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل موافقم: با هم می توانیم به هر چیزی برسیم! من در اینجا یاد گرفتم که مشارکت در همه زمینه‌های زندگی به معنای آموختن این است که کارگران در آلمان چگونه با اخراج‌ها و برای حقوق خود مبارزه می‌کنند، چگونه مردم خود را برای محیط‌زیست و آب و هوا سازماندهی می‌کنند و به جهانی فکر می‌کنند که دیگر نیازی به فرار از آن نیست. ما فقط با هم می توانیم به همه اینها برسیم.»

آلسا مفواپون، فعال پناهندگی و سخنگوی سازمان "Freundeskreis Flüchtlingssolidarität": "چه ریاکاری. من همبستگی بسیاری از افراد جامعه را تجربه کردم - از کارگران، از زنان محله، از افراد مترقی و انقلابی. از سوی دیگر، دولت ها مانند اتحادیه اروپا و جمهوری فدرال آلمان که ما با هم از خود در برابر آن دفاع می کنیم، از سیاست غیرانسانی پناهجویان حمایت می کنند. این سیاست همچنین مسئول این واقعیت است که ما مجبور شدیم از کشورهای خود فرار کنیم. و سپس با ما به عنوان پناهنده مانند افراد درجه 2 و 3 رفتار می شود. دولت‌ها اردوگاه‌های جمع‌آوری اتحادیه اروپا را به زندان تبدیل می‌کنند، عقب‌نشینی‌های غیرقانونی را سازمان‌دهی می‌کنند و به پناهندگان اجازه می‌دهند به دریا برگردند. مشارکت در همه عرصه های زندگی کجاست، اگر ز. ب. آیا دولت یونان هیچ کمکی به عفونت کرونا در کارا تپه در لسبوس، با تجاوزات جنسی و حملات فاشیستی نمی کند؟ کمک از خود پناهندگان می آید، که خود را با ساکنان لسبوس سازماندهی کرده اند، چادرهای سیل زده را در زمستان تخلیه کرده اند، برای کودکان مدارس راه اندازی کرده اند و نظافت را در کمپ و جزیره سازماندهی کرده اند. درخواست پناهندگی ما رد می‌شود یا اصلاً پذیرفته نمی‌شود، به‌عنوان مثال، دولت فدرال خودسرانه کشورهای مبدأ را «کشورهای مبدأ امن» اعلام می‌کند و افراد تا حد مرگ اخراج می‌شوند. در همه جا حمایت، آزار و اذیت و شرایط زندگی که به بهشت فریاد می زنند - مصونیت آپارتمان؟ در مورد پناهندگان صدق نمی کند. بیانیه های کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل به سادگی به عبارات توخالی تبدیل می شود و توجه کسانی را که مسئول این شرایط هستند منحرف می کند.

بیانیه مطبوعاتی روز جهانی پناهندگان در 20 ژوئن 21