فهرست بستن

8/9/21 بیانیه آلسا امروز در دموی دوشنبه

یک ویدیو تماشا کنید

نام من آلسا مفواپون، سخنگوی فدرال دوستان همبستگی است

از زمان بازگشتم به آلمان در دسامبر 2018، همیشه انتظار چنین روزی را داشتم، یعنی برای من تازگی ندارد، این یک تاکتیک دولتی است.
اخراج پناهندگان بدون تجزیه و تحلیل دقیق درخواست های پناهندگی آنها برای این دولت و به ویژه برای هورست زیهوفر شرم آور است، به ویژه برای افرادی مانند من که برای حقوق دموکراتیک و آزادی مبارزه می کنند. من از این که این نوع اخراج هنوز امکان پذیر است، عصبانی هستم.

ما هر ماه در آلمان وحشت اخراج را تجربه می کنیم. بنابراین دولت ادعا می کند که این کشورها "کشورهای مبدأ امن" هستند و می گوید که برخی از پناهندگان به عنوان پناهنده پذیرفته نمی شوند بلکه پناهندگان اقتصادی محسوب می شوند.

همه می گویند دلایل فرار ما دلیل کافی نیست، اما فراموش می کنند که هیچکس بیهوده کشورش را ترک نمی کند. من دلایلم را برای فرار داشتم، اما اداره فدرال مهاجرت، داستان زندگی من را تحت شرایطی قرار داد و گفت همه چیز دروغ است. در رد تصمیم پناهندگی من می نویسند:
"در ارزیابی کل حقایق، درخواست پیگیری متقاضی باید به دلیل تناقضات مندرج در این اطلاعیه و به ویژه به دلیل اقامت همسر ادعایی متقاضی در ایتالیا در دوره 2015 تا 2017 به عنوان آشکارا بی اساس رد شود. . با توجه به این موضوع، پسر متقاضی نمی تواند جلوی چشم او کشته شود. دستگیری در لیبی نیز بعید است، زیرا همسر در سال 2016 در ایتالیا بود و بنابراین نمی توانست با متقاضی از الجزایر به لیبی فرار کند.» (صفحه 10).

یعنی اداره فدرال اصلا حرف من را باور نمی کند. من مطمئن هستم که یک انگیزه سیاسی پشت این توجیه وجود دارد، زیرا این چیزها حقایق هستند: پسرم در دریای مدیترانه مرد، البته نه جلوی من، زیرا در لیبی اسیر شدم و به اردوگاه کار اجباری رفتم. من متاهل بودم، نه فرضاً، و از الجزایر به لیبی گریختیم. این یک بی احترامی به دارل است، پسرم.

من نیز مانند سایر پناهندگان تهدید به اخراج هستم و امروز نه تنها در مورد خودم بلکه برای همه پناهندگانی که قرار است اخراج شوند صحبت خواهم کرد.
اخراج یک قتل است، ما قبلاً این را دیده ایم و همه می دانیم که چند پناهنده جان خود را از دست داده اند، فقط به این دلیل که آنها مدام به اخراج فکر می کنند به زندگی آنها شک داریم.

وقتی کشوری پناهندگان را می پذیرد و آنها فرصتی برای ادغام ندارند، چه نوع سیاست پناهندگی است؟

بیش از 1000 (بسیاری بیشتر) پناهنده در آلمان وجود دارد که بیکار، ناامید، بیمار شده اند، تنها به این دلیل که دولت در به رسمیت شناختن پناهندگی آنها و در نتیجه کاهش شانس ادغام آنها را به تاخیر می اندازد.

در سال 2019، به عنوان یک پناهجو، مجبور شدم با سخنان نفرت انگیز و افترا مبارزه کنم، فقط به این دلیل که پناهجوی هستم که رفتار خودسرانه با پناهندگان در آلمان را نمی پذیرم. علاوه بر این، من به حقوق یک پناهنده متعهد هستم، زیرا مطمئن بودم و متقاعد شده بودم که همه حق فرار دارند، همه حق زندگی آزاد دارند. واکنش رسانه ها با همکاری دولت چه بود: برچسب زدن آلسا به عنوان یک سرکرده جنایتکار.

علیرغم همه اینها، با کمک همبستگی، در یک پرونده طولانی دادگاه در برابر این همه تحریک برنده شدم. در عین حال، من از ایالت بادن-وورتمبرگ علیه این غیرقانونی در Ellwangen 2018 شکایت کرده ام. همیشه با کمک Solidarity و شرکت حقوقی خود، ما در این پرونده پیروز شده ایم و نشان داده ایم که پلیس در آن روزها چقدر غیرقانونی رفتار کرده است.
دفتر فدرال که از پناهندگان محافظت می کند کجا بود؟

نظرات امروز من بر اساس تجربه این است که بعد از هر موفقیتی در برابر تحولات جناح راست، همیشه یک صورت حساب پرداخت خواهم کرد.
یک روز صبح در اواسط ژوئن 2020، در روز جهانی پناهندگان، من ناگهان به ایتالیا تبعید شدم. امروز، پس از پیروزی ما در دادگاه الوانگن، من را به اخراج یک هفته دیگر به کامرون تهدید می کنند. اداره فدرال به هیچ وجه به درخواست پناهندگی من رسیدگی نکرد و توضیحات سطحی داد مبنی بر اینکه من و همسر سابقم به دروغ گفتیم زیرا او قبلاً در سال 2015 در ایتالیا بوده است. می توانستید فایل ها را بررسی کنید تا ببینید همسر سابقم چه زمانی اثر انگشت خود را در ایتالیا تحویل می دهد و همه چیز مشخص می شود.

در آن زمان، بسیاری می گفتند که من همه چیز را از دولت فدرال دریافت کرده ام و پناهنده تنبل نمی خواهد ادغام شود. ادغام کاری است که همه پناهندگان در هر کشوری که به آنجا فرار می کنند همیشه می خواهند اول انجام دهند. آنها همچنین در دوره های زبان شرکت می کنند و با تاریخ کشور آشنا می شوند. این برای من صدق نمی کرد زیرا من به سادگی هیچ ادغامی دریافت نکرده بودم و اجازه شرکت در دوره زبان را نداشتم. همیشه با حمایت و کمک همبستگی زبان آلمانی را یاد گرفتم و در نهایت شاگردی کردم. من در حال حاضر در آغاز سال سوم آموزش خود هستم.
به عنوان یک کارآموز، من اجازه ندارم در محل آموزش زندگی کنم، زیرا شهر گلزنکرخن از پذیرش من امتناع می ورزد، حتی اگر من هیچ هزینه ای از شهر نمی خواهم.
برعکس، به جای اینکه از قانون مزایای پناهجویان لذت ببرم، هزینه زیادی در خزانه داری فدرال می پردازم. سه چهارم حقوق کارآموز من به خزانه داری فدرال می رود و تا به امروز هنوز باید هزینه آپارتمان در راونسبورگ را بپردازم، اگرچه اغلب آنجا نیستم و به اندازه کافی منطقی، اجاره خانه پناهندگان را تقریبا دو برابر کردند. سال گذشته من هیچ مزیتی از مدرسه برای بلیط ماهانه دریافت نمی کنم زیرا در گلزنکرخن ثبت نام نکرده ام. همچنین از کمک هزینه آموزش حرفه ای محروم شدم.
از قبل برای من روشن بود که پناهندگی برای پناهندگان آفریقایی در آلمان آسان نخواهد بود. به همین دلیل از همان ابتدا سعی کردم زبان آلمانی را یاد بگیرم، کارآموزی پیدا کنم و همه چالش ها را بپذیرم. شب و روز نمی توانستم بخوابم چون فقط می خواستم ادغام شوم. و امروز رد می شود.
خیلی ها در این شرایط آسیب می بینند. اما اجازه نمی‌دهم که من را ناامید کند، زیرا برای من هر مرحله از این مبارزه ارزشش را داشت. ما شکایت خواهیم کرد، استیناف خواهیم کرد و هر کاری که بتوانیم انجام خواهیم داد تا برای حق من برای ماندن و برای همه پناهندگانی که مستحق آن هستند مبارزه کنیم.
تقاضا دارم: بازنگری فوری در رد درخواست پناهندگی من و کلیه درخواست های پناهندگی که به ناحق رد شده اند!!!
تقاضا دارم: برابری در برخورد با درخواست های پناهندگی!
Seehofer باید برای این آشفتگی عقب نشینی کند!!!

fa_IRفارسی
رضایت کوکی با بنر واقعی کوکی